اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر استرس تحصیلی و مهارت‏های اجتماعی دانش‌آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن تأثیر آموزش خودکارآمدی بر استرس تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه اول انجام ‌شده است. روش پژوهش آزمایشی است. طرح تحقیق آن پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آن را دختران متوسطه اول شهر معمولان (خرم‌آباد) تشکیل می‌دادند که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی (ساده) بوده است. برای انتخاب نمونه از بین 8 مجتمع آموزشی و پرورشی شهر معمولان، یک مجتمع به‌صورت تصادفی انتخاب و پرسش­نامه‌های خودکارآمدی شرر (1982)، استرس تحصیلی زاژکووا و همکاران (2005) و مهارت‌های اجتماعی نوجوانان ایندربیتزن و فوستر (1992) بین تمام دانش‌آموزان دختر آن مجتمع  اجرا شد. در این پژوهش، گروه آزمایش (15 نفر) با استفاده از پکیج آموزشی خودکارآمدی، 10 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. بعد از تجزیه‌وتحلیل، به‌صورت تصادفی، 15 نفر از دانش‌آموزانی که خودکارآمدی پایین، استرس تحصیلی بالا و مهارت‌های اجتماعی پایینی داشتند به‌ عنوان گروه آزمایش و 15 نفر نیز به‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. سپس آموزش خودکارآمدی در 10 جلسه به عمل آمد. در نهایت، از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد. اطلاعات به‌دست‌آمده از پرسش­نامه‌ها بر اساس تحلیل­کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که آموزش خودکارآمدی بر استرس تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی گروه آزمایش تأثیر معنی‌داری داشته است، درصورتی‌که این تأثیر در گروه کنترل مشاهده نشده است. افزون براین، نتایج نشان داد که با آموزش خودکارآمدی، استرس تحصیلی کاهش و مهارت­های اجتماعی افزایش ‌یافته است. از این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که آموزش خودکارآمدی بر کاهش استرس تحصیلی و همچنین افزایش مهارت‌های اجتماعی دانش­آموزان، مؤثر است.